Followers

Sunday, June 5, 2011

Alamat ng Ampalaya (Part V)

Ikaw si. . .

Prince Ralphric??!!

Ikaw ay Ako?!!


Bago pa man makapagusap ang dalawa ay unti unti nang bumulusok ang sasakyang burger Yum ng isa pang Price Ralphric.

Prince Ralphric #2: Magiingat kaaaaa!!! Isang maling desisyon at mawawala sayo ang lahaaat. . .

-tuluyan nang nawala sa eksena ang misteryosong spaceship-

Nagising si Prince Ralphric sa isang madilim na kwarto.

Huh??!! Nasan ako??!! anong lugar to? bakit ang dilim?

Wijiliver: OA. nasa kwarto ka lang. patay lang ilaw oh. bigla ka na lang nawalan ng malay kanina. Nauntog ka yata sa kung saan. Teka. Ano bang nangyari?

Prince Ralphric: Ah. . .wala naman. . .parang may nakita lang akong weird na pangyayari. . .(totoo nga kaya ang lahat?) (paano nangyari yun?)

Romelus: Nandito na tayo. . .

Ang Dulong parte ng mundo. . .

-Bumaba ang lahat mula sa spaceship-

Madilim ang paligid at ang liwanag lamang mula sa palasyo ang maaaninag.

Isang pangyayari ang gumulat sa lahat. Isang malalim na boses ang narinig mula sa kawalan.

"Maligayang pagdating sa dulo ng mundo ang huling hantungan niyong lahat" Muwahahaha!!

Romelus: Cool nakasound surround system!

Misteryosong boses: Hindi, nagkakamali ka. Hindi lang ako natapatan ng spotlight.

Unti-unting lumabas mula sa kadiliman ang isang lalaking nababalot ng itim na capa.

Ako nga pala si Haring Miguelis Fabious. Ang Hari ng dulo ng mundo.

Haring Miguelis: Isang bagay lang naman ang nais kong sabihin sa sayo Prinsipe Ralphric, "Mabibigo ka lamang sa paghahanap kay Prinsesa Katherina mo"

Prinsipe Ralphric: Sino ka naman para magsabi niyan? Ikaw ba ang dumokot sa prinsesa ko? at paano mo nalaman ang pangalan ko?

Haring Miguelis: "Walang lihim ang maitatago sa lugar na ito. Traydor ang inyong isip at may mga tenga ang bawat sulok. "Literal na tenga".

Romelus: Lumingon sa paligid. O_O. shocks tenga nga.

Prinsipe Ralphric: Nagkakamali ka! Mahahanap ko ang prinsesa at mamumuhay kami ng masaya. Pustahan pa tayo ng nanay!

Happy Miguelis: Buweno, kung yan ang pinaniniwalaan mo. wala na kong magagawa. binalaan na kita. masasaktan ka lang at mabibigo. At isa pa, hindi na kayo makakaalis sa lugar na ito, nababalot ng kadiliman ang buong lugar. Maglalakad lamang kayo sa kawalan.

Hanggang sa muli.

Iwinagayway ng hari ang kanyang kapa at bigla itong nawala kasabay ng mga tengang lumilipad.

Star Soldier Duaise: Waaah dito na tayo mamatay

Star Soldier Davon: Hindi ako makapapayag. kailangan nating mahanap ang kakambal ko.

Wijilver: Sandaleeeeee!! wag kayong magpanic. nakalimutan niyo na ba? dito ako isinilang sa lugar na ito. alam ko ang pasikot sikot dito.

-Lumipas ang dalawang araw ng paglalakad-

Prinsipe Ralphric: Sigurado ka bang alam mo dalawang araw na tayong naglalakad patungo sa kastilyo pero parang hindi naman tayo lumalapit ng kaunti.

Wijiliver: Ah. . . .eh. . .hehe. . .medyo sangol pa kasi ako nuong huling punta ko dito. ehehe

Prinsipe Ralphric: Ilibing niyo na ko.

Wijiliver: Pero wag kayong magalala. Ang tanging daan paalis dito ay ang kastilyo. Ang dapat lamang nating gawin ay sundan ang ilaw.

-Nagpatuloy sa paglalakad ang kanilang grupo unti unti nang nauubos ang kanilang lakas habang tumatagal-

Isang bibig ang nakita nilang pakalat kalat sa sahig.

Wijiliver: Excuse me. Manong bibig, san po dito ang papuntang kaharian?

(Hindi alam ng iba kung ano ang magiging reaksyon nila)

Star Soldier Gregor: Naghahalucinate na yata ako.

"Hindi lang ikaw" sagot ng iba.

Prinsipe Ralphric: Pano nalaman ni Wijiliver na lalaki yun? (pabulong na tanong kay Romelus na tulala pa rin sa mga nangyayari.

Manong bibig: (biglang nagsalita). "Traydor ang inyong utak"

Wijiliver: Ahm, mawalang galang na ho. pero wala po kaming oras sa mga bugtong.

Manong bibig: "Nililinlang lang kayo ng inyong paningin"

Wijiliver: Pusa! Sasabihin mo ba o pupunitin ko yang bibig mo?!

Manong bibig: Ok. Sorry. Sorry. Eto na nga sasabihin ko na eh.

Ang lihim ay: "Lumingon sa pinangalingan"

Wijiliver: insert bad word (babala: wag ihighlight hindi angkop sa batang may edad 8 pababa.)

Prinsipe Ralphric: Hinay hinay ka lang. Mukhang alam ko na kung nasaan ang palasyo.

(Dahan dahang lumingon ang lahat at all this time nasa likod lang pala nila ang palasyo na kumikinang dahil sa ilaw na kanina pa nilang sinusundan.)

-Pumasok sila sa kastilyo-

(Maririnig ang scary piano music)

Mukhang nakita niyo ang aking kaharian. Muhahaha.
"Nagkamali kayo ng desisyon na pumunta dito"


Lalong lalo ka na Prinsipe Ralphric.

Biglang bumukas ang isang malaking projector at panandaliang flinash sa screen ang mga litrato ng isang babae at isang lalaki na magkahawak ang kamay.

BLINDITEM: Sinong Prinsesa daw ang hinahanap ni Prinsipe Ralphric ang napapabalitaan na may kasama ng iba at kasalukuyang may dalawang anak?

Prinsipe Ralphric at iba: Sino daw??

Haring Miguelis: Sirit na?

(unti-unting luminaw ang larawan na nakaflash sa screen)

"OMG!!"

"Di nga?"

"Sabi ko na eh"

Photoshopped.


Prinsesa Katherina ko?? (unti unting tumulo ang mga luha sa mata ni Prinsipe Ralphric) Sa mga sandaling ito gumuho ang mundo ni Prinsipe Ralphric. Lahat ng paglalakbay at paghihirap ay nabali wala dahil sa kanyang mga nasaksihan.

Haring Miguelis: Hindi yan photoshopped. Yan ang katotohanan. Pinili mo yan. Ginusto mong makita hindi ba? Binalaan na kita. . .

Prinsipe Ralphric: Pero. . .(wala nang masabi ang prinsipe dahil sa mga oras na iyon ay puno ng lungkot at katanungan ang kanyang nararamdaman)

-Panandaliang naputol ang madramang eksena dahil sa isang pagsabog-

BOOOOOOOOOM!!!!

Mausok ang buong paligid. . .

"Mukhang nahuli na tayo."